Eigen radiostation voor kinderen van een vuilnisbelt, Jakarta

De grootste vuilnisbelt van Indonesie - Bantar Gebang - ligt op een half uur rijden van Jakarta. Duizenden mensen leven, werken en wonen op en rond dit vuilnis. De meesten zijn voddenrapers ‚ ook kinderen- die de gehele dag in het afval peuren op zoek naar bruikbaar/verkoopbaar materiaal. Ze verdienen een paar dollar per dag.

Met een groep van deze kinderen is Geert van Asbeck - die onder meer ook het fotoproject Homeless World initieerde- een klein radiostation begonnen. Een station met een bereik van tien kilometer, dat programma’s door en voor kinderen uitzendt. Het radio station dient ter ‘leering en de vermaak’. Een eigen radiostation komt de algemene ontwikkeling, de mondigheid en de zelfredzaamheid van de kinderen ten goede en biedt tevens een bron van vermaak en vertier aan kinderen die doorgaans weinig tot niets hebben.Wel beschikken de mensen hier (hoe armetierig ze ook wonen in van oude planken en ijzer opgetrokken hutjes) over het algemeen over een transistorradio waar ze tijdens hun werk naar luisteren.


De kinderen zijn ter plekke maar ook bij "echte"radiostations in Djakarta getraint en het station is op 3 mei 2003 geopend. De inhoud van de programma’s wordt hoofdzakelijk door de kinderen zelf bepaald. Muziek, interviewtjes, quiz-spelletjes, muziek competities, nuttige info van/over school, preventieve gezondheidszorg en vodden rapen, Engelse les, verhalen vertellen, etc. Het radio station dient ter ‘leering en de vermaak’. Een eigen radiostation komt de algemene ontwikkeling, de mondigheid en de zelfredzaamheid van de kinderen ten goede en biedt tevens een bron van vermaak en vertier aan kinderen die doorgaans weinig tot niets hebben.Wel beschikken de mensen hier (hoe armetierig ze ook wonen in van oude planken en ijzer opgetrokken hutjes) over het algemeen over een transistorradio waar ze tijdens hun werk naar luisteren.

De kinderen zijn ter plekke maar ook bij 'echte' radiostations in Djakarta getraint en het station is op 3 mei 2003 geopend. De inhoud van de programma’s wordt hoofdzakelijk door de kinderen zelf bepaald. Muziek, interviewtjes, quiz-spelletjes, muziek competities, nuttige info van/over school, preventieve gezondheidszorg en vodden rapen, Engelse les, verhalen vertellen, etc.
Het is wel een project met risico's. Zo zal er altijd begeleiding (dus geld) nodig zijn voor het produceren van programma's want adverteerders zijn niet geinteresseerd in de doelgroep. Er is wel interesse bij kleinere NGO's om het station langdurig voort te laten bestaan, maar zeker is het op de langere termijn niet. Ondanks deze en andere risico’s vindt Moments of Joy samen met de initiatoren het meer dan de moeite waard om dit project te steunen. Kinderen die geboren worden om de gehele dag met de handen in het vuil te moeten vroeten op zoek naar iets bruikbaars dat voldoende oplevert om te overleven in het stinkende afval van anderen, hebben er recht op dat wij wat risico’s nemen. Bovendien zijn de risico’s beperkt. Want het gaat ten slotte om relatief weinig geld. Voor 2800 Euro heb je een radiostation opgezet voor duizenden voddenrapers op de grootste vuilnisbelt van de gordel van smaragd....

Van dit bedrag is 1400 Euro al geschonken door Mw.H.A. Jonkman, zij spendeerde haar uitkering - "het Gebaar"- van de Nederlandse overheid voor Nederlandse slachtoffers van de tweede Wereldoorlog die uit Indonesie terugkeerden, aan dit project in Indonesie.


Annex: Bantar Gebang, background information
The dumpsite exists since 1989 and is over 100 hectare wide. The site created a new community of migrants coming from the provinces of west Java, Central Java and Madura. These migrants work as scavengers. The site provides an open employment opportunity. The location is considered as an ‘open gold mine’ because work and income can easily be derived. However, working and living conditions are extremely harsh and the environment is very unhealthy, especially for children.
The work is usually done collectively by the household members (father, mother, children): picking marketable garbage, sorting, cutting cans, washing plastic, packing, etc. Income ranges from 7.000 to 15.000 per day per family.
Bantar Gebang has 4600 inhabitants, 1550 households and 4 villages (figures from summer 2001).