Vanaf het begin van de tweede Tsjetsjeense oorlog in september 1999 zijn circa 200.000 Tsjetsjenen gevlucht naar het buurland Ingoesjetië. Het aantal inwoners van Ingoesjetië is hierdoor bijna verdubbeld. Het gezondheidssysteem en de infrastructuur van het zijn niet toerijkend om deze grote hoeveelheid mensen op te vangen.
De Moskouse Elena Siltchenko - een universitair geschoolde biologe - heeft een zoon met zware suikerziekte. Toen zij via via haar zoon kon laten opereren aan zijn ogen in Italië zag zij hem opbloeien. Niet vanwege de medische ingreep maar vanwege het feit dat men tegen hem sprak, zich om hem bekommerde en hem als gewoon persoon behandelde. …Zij zette daarop Echo op, een soort centrum voor "naschoolse opvang", waar gehandicapte kinderen - na "schooltijd" kunnen komen spelen en leren. Hier leren kinderen zich te uiten en zichzelf te zien als volwaardige mensen. Daarnaast gaat zij langs de scholen om ze te proberen te dwingen de kinderen op te nemen in hun lesprogramma's. Elena krijgt een klein salaris van de gemeente, maar verder draait het centrum op giften van ouders en omwonenden en de Nederlandse stichting Pavel. Met behulp die stichting gaan er nu ook ieder jaar circa tien kinderen van het centrum naar Nederland om daar van een "geneeskrachtige"vakantie te genieten. In twee weken tijd zie je de kinderen stukken vooruit gaan in zelfbeeld en volgens de verslagen van Echo zijn het blijvende veranderingen. Echo kreeg recent de kans om een andere ruimte te huren. Het centrum was eerst gevestigd in een groot gebouw waar meerdere instellingen huurden en kon nu naar een eigen ruimte, dichtbij een school waarvan ze het schoolplein mochten gebruiken na schooltijd en dichtbij een groot metrostation, zodat de bereikbaarheid ook zou verbeteren. Helaas werden vlak voor de verhuizing al hun spullen uit het oude pand gestolen. Iedere plastic beker of gammele stoel verdween. De daders zijn niet te vinden, er waren talloze werklieden en andere huurders met sleutels en al te hard klagen bij de politie is ook niet handig, omdat dat de relatie met de gemeente in gevaar zou kunnen brengen. Tot overmaat van ramp bleek Echo ook een van de gedupeerden van het SodbiznesBank-schandaal, dat uitgebreid in de pers is geweest in Rusland. De bank verloor haar licentie en niemand kon meer bij zijn geld. Echo bleef achter met de (waardeloze) verklaring dat zij nog een claim had op deze bank. Dus geld voor nieuwe spullen is er niet. Bij een bezoek van de Nederlandse vertegenwoordigers van Pavel aan de nieuwe ruimte, moesten er bekers geleend worden bij de buren. Moments of Joy betaalde 1500 Euro voor de nieuwe inventaris. Daarnaast zou het centrum zeer gebaat zijn bij de aanschaf van een semi-professionele videocamera. De kinderen krijgen al jaren les in "film" van mensen van de filmacademie in Moskou en er zitten zeer getalenteerde filmers bij. Dit levert het centrum ook geld op, want de kinderen worden gevraagd om tegen betaling te komen filmen op bruiloften en feesten. Het volgende project voor Echo ligt er dus ook al.
TOTAAL € 1500,--
BETAAD UIT ALGEMEEN FONDS MOMENTS OF JOY.
De Moskouse Elena Siltchenko - een universitair geschoolde biologe - heeft een zoon met zware suikerziekte. Toen zij via via haar zoon kon laten opereren aan zijn ogen in Italië zag zij hem opbloeien. Niet vanwege de medische ingreep maar vanwege het feit dat men tegen hem sprak, zich om hem bekommerde en hem als gewoon persoon behandelde. …Zij zette daarop Echo op, een soort centrum voor "naschoolse opvang", waar gehandicapte kinderen - na "schooltijd" kunnen komen spelen en leren. Hier leren kinderen zich te uiten en zichzelf te zien als volwaardige mensen. Daarnaast gaat zij langs de scholen om ze te proberen te dwingen de kinderen op te nemen in hun lesprogramma's. Elena krijgt een klein salaris van de gemeente, maar verder draait het centrum op giften van ouders en omwonenden en de Nederlandse stichting Pavel. Met behulp die stichting gaan er nu ook ieder jaar circa tien kinderen van het centrum naar Nederland om daar van een "geneeskrachtige"vakantie te genieten. In twee weken tijd zie je de kinderen stukken vooruit gaan in zelfbeeld en volgens de verslagen van Echo zijn het blijvende veranderingen. Echo kreeg recent de kans om een andere ruimte te huren. Het centrum was eerst gevestigd in een groot gebouw waar meerdere instellingen huurden en kon nu naar een eigen ruimte, dichtbij een school waarvan ze het schoolplein mochten gebruiken na schooltijd en dichtbij een groot metrostation, zodat de bereikbaarheid ook zou verbeteren. Helaas werden vlak voor de verhuizing al hun spullen uit het oude pand gestolen. Iedere plastic beker of gammele stoel verdween. De daders zijn niet te vinden, er waren talloze werklieden en andere huurders met sleutels en al te hard klagen bij de politie is ook niet handig, omdat dat de relatie met de gemeente in gevaar zou kunnen brengen. Tot overmaat van ramp bleek Echo ook een van de gedupeerden van het SodbiznesBank-schandaal, dat uitgebreid in de pers is geweest in Rusland. De bank verloor haar licentie en niemand kon meer bij zijn geld. Echo bleef achter met de (waardeloze) verklaring dat zij nog een claim had op deze bank. Dus geld voor nieuwe spullen is er niet. Bij een bezoek van de Nederlandse vertegenwoordigers van Pavel aan de nieuwe ruimte, moesten er bekers geleend worden bij de buren. Moments of Joy betaalde 1500 Euro voor de nieuwe inventaris. Daarnaast zou het centrum zeer gebaat zijn bij de aanschaf van een semi-professionele videocamera. De kinderen krijgen al jaren les in "film" van mensen van de filmacademie in Moskou en er zitten zeer getalenteerde filmers bij. Dit levert het centrum ook geld op, want de kinderen worden gevraagd om tegen betaling te komen filmen op bruiloften en feesten. Het volgende project voor Echo ligt er dus ook al.
TOTAAL € 1500,--
BETAAD UIT ALGEMEEN FONDS MOMENTS OF JOY.
© Moments of Joy All rights reserved - info@moments-of-joy.org - 
+31 70 3241997 - IBAN: NL72 TRIO 0784 9315 69
+31 70 3241997 - IBAN: NL72 TRIO 0784 9315 69