Onderwijzer en assistent voor kleuterschool in Ghana, 500 Euro

Nederlandse vrijwilligers Sibrenne Wagenaar en Margriet Schut hebben, in samenwerking met CID Ghana, in het noorden van Ghana een kleuterschool opgericht voor de kinderen van twee kleine gemeenschappen daar. Al snel regende het aanmeldingen voor de kleuterschool. Vijf maanden na de start zijn er zo'n 95 leerlingen in de leeftijd van 3 tot en met 6 jaar. Er zijn twee leerkrachten aangenomen en geprofessionaliseerd, er is een schoolcomité gestart en er zijn ouderbijeenkomsten georganiseerd. De school is tevens een Nutrition Center en biedt de kinderen elke dag 2 maaltijden.

De school wordt gesteund door CID Ghana en door Nederlandse vrijwilligers. Met behulp van vrienden is zo'n 500 euro ingezameld voor les- en schoolmateriaal, zoals matten om op te zitten, boeken, schrijfmateriaal, cement om de school af te maken, houten blokken, speelgoed. En tot december 2004 was er geld voor het salaris van één leerkracht.

Sibrenne heeft contact met de Ghanese Education Service gelegd. Daar is de toezegging uit voortgekomen dat de Ghanese overheid structureel zal gaan bijdragen aan de school, als deze tot september 2005 op 'eigen kracht' kan bestaan. Om dat te bereiken is er een tweede professionele leerkracht nodig en een assistent. Voor één schooljaar zijn de kosten daarvan 500 Euro. Vrienden van Margriet konden 100 Euro bijdragen.

Deze initiatieven motiveerde Moments of Joy om de ontbrekende 400 Euro te financieren voor het jaar 2005. Naar verwachting zal het succes van de school - mede dankzij deze "startkosten-bijdrage" ertoe leiden dat de school kan uitgroeien van alleen kleuter- naar lagere school.

Hoe ziet een schooldag eruit?
Onderstaand een deel van het verslag van Sibrenne:

Rond half acht vertrekken de eerste kinderen van huis. Ze nemen een bakje mee op het hoofd en een stok in de hand voor het vuur. Lekker treuzelend, andere kinderen ontmoetend, lopen ze naar de school. Kinderen die op school zijn worden gevraagd om de vloer te 'sweepen'. De drinkwater-container wordt schoongemaakt, wasbakjes klaargezet en de klassen worden ingericht met tafels, banken, schoolborden en matjes voor de allerkleinsten.

Om half negen begint het 'assemble'. De kinderen stellen zich op in vier rijen en
zingen het Ghanese volkslied en het onze vader. Ze eindigen met 'we are marching to our classes' waarbij ze ook echt de marcheerbeweging maken. Op die manier rollen en hollen ze zo'n beetje de klas in. Sinds een week staan er banken en tafels. Prachtige blauwe banken, ziet er heel vrolijk uit. Op dit moment ontstaat er nog een redelijk gevecht om de beste plekken. We hopen dat daar nog enige structuur in gaat komen (tafels met een kleur, linten om de nek, lekker Hollandse ideeën).

Sinds januari 2005 zijn er twee leerkrachten: Salchi, die is opgeleid om met kleine kinderen te werken en Mary, beiden zeer enthousiast en liefdevol. Vaak begint de school met zingen. Kinderen vinden dat heerlijk. Ze beschikken inmiddels over een breed repertoire liedjes met bewegingen erbij (zoals 'the lion has a tail'). De vraag is wel of ze weten wat ze zingen, maar a-la. Na het zingen gaat 1 groep (zo'n 50 kinderen) groepswerk doen. De komst van de tafels en banken heeft dit goed mogelijk gemaakt. Er is een blokkenhoek onder de boom. Er is een zandbak met emmertjes en gieters. En er is een speelkamer met auto's, knuffelbeesten, poppen, etc. Prachtige ontwikkelingen zie je bij deze hoeken. Kinderen leren spelen. Eerst liepen ze met de auto's op hun hoofd rond en gingen langzaam ontdekken wat ze er nog meer mee konden doen. Ze gaan door het spelen echt meer praten, contact maken, lachen en hebben zichtbaar plezier, komen los, zijn geconcentreerd bezig. Heel mooi om te zien. Deze 'hoeken' worden begeleid door oudere kinderen. In het dorp zijn veel kinderen rond 12 jaar die niet naar school gaan maar dat wel graag zouden willen. We hebben er een paar betrokken bij de school: meedoen, meeleren en mee-eten, in ruil voor een helpende hand. Dit werkt heel goed!

Verder is er een tekentafel en een tafel om grotere schrijfbewegingen te oefenen. Kinderen glunderen bij het gebruik van kleuren. Ze maken echt iets. Het is tastbaar, ze kunnen het laten zien en er trots op zijn. Verder hebben we spelletjes als memory, sorteren etc. Daarbij is het nog wat afwachten in hoeverre dat zonder ons westerlingen gebruikt gaat worden. Voor kinderen is het een ontzettend goede oefening, maar het vraagt om veel begeleiding. Dat zien we de Ghanezen nog niet zo één-twee-drie doen.

Rond 10 uur is er pap. Een beker vol. Die je pas krijgt als je je handen hebt gewassen. Hopen we. Kinderen zijn wel even bezig met die pap. Vaak komen ze ook minder schoon in de klas terug. Bij sommige kinderen zit de pap echt overal. Ach ja. Voordat ze weer terug de 'klas' (muurtje van een meter hoog) in gaan doen we een groepsactiviteit buiten. Kinderen staan in een enorm grote kring. Mary in het midden om voor te doen. Eerst een liedje zingen en daarna een oefening: ' change your sign. let it be'. Daarna de klas in. De andere groep gaat daarna het groepswerk doen. En zo rond 12.00 uur worden de kinderen wel moe en hangerig. Voor de leerkrachten begint dan het lastigste onderdeel om ze nog wat actief te krijgen. Storytelling, zingen, ritmes klappen zijn dan wel geschikte activiteiten. En het is toch ook gewoon wat 'wachten' op de lunch. Daar komen kinderen ook echt voor.
Elke week koken twee andere vrouwen, zodat uiteindelijk de vrouwen in de dorpjes ook weten hoe je eten moet klaarmaken met meer nutrition. De kinderen groeien niet goed. Ze krijgen thuis heel eenzijdig te eten: in de ochtend poridge en voor lunch en avondeten tizet. En dat elke dag. Gevolg is dat de helft van de kinderen veel te klein en te mager is voor de leeftijd. De hongerbuikjes zie je heer veelvuldig. Om half een is de lunch vaak wel klaar. Lunchen begint weer met het ritueel van handen wassen. En dan je eigen bakje zoeken waar het eten in zit. Sommigen zoeken een lekker schaduwplekje, anderen zetten het bakje op het hoofd en wandelen naar huis.

Buiten de staf van de school is er een schoolcommittee, bestaande uit de oude, wijze mannen van beide dorpen. Zij zijn verantwoordelijk voor 'taakgebieden' als het kookdeel, de contributie (een klein bedragje per kind), de bouw en onderhoud van de school, de leerkrachten, parentsmeeting, etc. Het lijkt erop dat ze zich betrokken voelen. Zeker in de laatste week dat we er waren begonnen ze vragen over het vervolg te stellen. Fijn om te merken! Hopelijk komen hier mooie initiatieven uit.

Een erg mooie ervaring was de parentsmeeting die we hebben gehouden. Er waren zeker 80 mensen (vaders en moeders met veel baby's). De chief heeft de meeting geopend met mooie en belangrijke woorden voor de communities. Schoolonderwerpen zijn besproken en de school heeft een naam gekregen: TUNG TEEYA. Dit is een plantje dat groot groeit met veel aandacht. Naast groot verspreidt het zich alle kanten op. Uiteindelijk komt er een kalebas uit. Prachtige naam. Ter afsluiting van de bijeenkomst hebben de kinderen hun liedjesrepertoire laten horen aan de ouders. Helemaal trots en een groot applaus!




TOTAAL € 500,--

€ 100,- WERD GESPONSORD DOOR VRIENDEN VAN DE VRIJWILLIGERS, MOMENTS OF JOY DONEERDE DE RESTERENDE € 400,-.